ลักษณะบ้านเรือนไทย
เรือนไทยนั้นมีลักษณะแบบใต้ถุนสูง เพื่อถ่ายเทอากาศ แล้วยังใช้เป็นที่ผูกหรือเก็บสัตว์เลี้ยง
เช่น วัว ควายเอา และเพื่อป้องกันสัตว์ร้าย การยกใต้ถุนสูงยังช่วยป้องกันน้ำท่วมในฤดูน้ำหลากอีกด้วย
ลักษณะของเรือนไทยอื่นๆที่แตกต่างไปจากเรือนของชาติอื่นคือ
การทำฝา
ฝาบ้านไทยเริ่มจากนำวัสดุพื้นบ้าน เช่น ไม้ไผ่มาทบเป็นฝากสายหรือขัดแตะแล้วประกอบเป็นฝาเพื่อกันลมจึงเป็นลักษณะฝาที่ให้ทั้งความงามตามธรรมชาติและระบาย
อากาศได้ดี สามารถถอดโยกย้ายไปสร้างตามแหล่งทำมาหากินได้สะดวก แต่เนื่องจากวัสดุที่ใช้ทำเครื่องเรือนนั้นไม่คงทนถาวร
จึงพัฒนาขึ้นมาเป็นเรือนไม้เนื้อแข็ง ลักษณะของฝาบ้านเรือนไทยซึ่งเป็นเรือนไม้เนื้อแข็ง
จำแนกเป็น 5 ชนิด คือ
1. ฝาสายบัว
มาจากลักษณะฝาเรือนเครื่องผูกที่นำไม้ไผ่มาเรียงกันเป็นแผงโดยนำแผ่นไม้กระดานมาตีเรียงทับแนวทำเป็นฝา
2. ฝากัง
มาจากลักษณะไม้ไผ่ที่สายขัดกันเป็นแผงสี่เหลี่ยมแล้วตีกรอบทับทำเป็นฝาเรือน ในเรือนเนื้อแข็งเข้าไม้จะนำไม้กระดานมาเข้าลิ้นให้สนิทแล้วตีกรอบทับ
3. ฝาปะกน
มาจากลักษณะไม้ไผ่ที่ขัดแตะกับใบจากทำเป็นกระแชงอ่อน โดยใช้ไม้เนื้อแข็งเข้าไม้เป็นรูปแบบตารางลูกขึ้นสลับกัน
4. ฝาเฟี้ยม
ปรับปรุงจากฝาปะกนหลายๆฝา นำมาเข้าบานพับหรือต่อชนกันเป็นแผงใหญ่
5. ฝาลูกพัดกระดานดุม
ปรับปรุงขึ้นจากฝาเฟี้ยม โดยทำลายที่กรอบเป็นตัวเป็นบัวขึ้นมักนิยมใช้เป็นฝาเรือนของบ้านชั้นสูง
หรือเรือนหลวง
|